Ik maak met regelmaat mooie, bijzondere en toevallige ontmoetingen mee, dat ik heb besloten ze te gebruiken als blog, om met jullie te delen. Dit zijn ontmoetingen die me raken en die me aan het denken zetten.
Leeftijd
Onlangs werd ik aangesproken door een man op leeftijd, zomaar ergens op een parkeerplaats. Wat begon als een eenvoudig praatje werd al snel een boeiend gesprek. Deze man, die eruit zag zo tussen de 65 en 70 jaar, bleek maar liefst 91 jaar oud te zijn. Hij was heel helder van geest en heel nieuwsgierig, had veel meegemaakt in zijn leven en had een gezonde portie humor.
Wilskracht en overleven
Onder andere vertelde hij dat hij in de tweede wereldoorlog opgepakt was door de bezetters en toen verplicht arbeid voor hun heeft moeten verrichten. Deze zware tijd heeft hij overleefd door zijn wilskracht. Ook sprak hij over zijn verplichte diensttijd in Indonesië, waar hij zoals hij zei op beide schouders een engelbewaarder had zitten. Hij had daar veel geluk gehad.
Bij alles wat hij zei keek hij goed naar mij hoe ik hierop reageerde, of ik ook met humor in het leven stond. Humor was heel belangrijk voor hem geweest, anders had hij het niet gered in zijn leven, want het hielp hem om door moeilijke situaties heen te komen.
Respect
Deze man had in zijn leven bijna alles meegemaakt, maar het belangrijkste heeft hij altijd de eenvoud van de dingen gevonden. Tot aan zijn pensioen was hij leraar op een technische school, en hij vertelde dat hij soms zijn vrije middag opofferde om met zijn klas gezamenlijk iets leuks te doen. Deze vorm van teambuilding werd toen niet altijd geaccepteerd door het hoofd van de school, maar hij deed het toch. Hierdoor had hij minder problemen met de jongeren in zijn klas. Ondanks alle regeltjes en wetten van de school heeft hij de vriendschap gewonnen van de jongeren, en dit heeft zijn vruchten afgeworpen.
Hoe langer het gesprek duurde, hoe meer diepgang het kreeg. We hebben gesproken over hoe je in deze wereld oud kan en wil worden, hoe belangrijk vriendelijkheid tegenover de medemens is, hoe gezond lachen is, en wat er gebeurt als je doodgaat.
Deze vitale man van 91 jaar staat door zijn manier van leven nog altijd met twee benen op de grond, en hij geniet van iedere nieuwe dag. Hij heeft nog veel plannen die hij wil uitvoeren, dus er tussenuit piepen gaat nog niet. Zijn gedrevenheid, een vleugje humor, en bovenal zijn sterke wilskracht houdt hem vitaal, en daardoor vindt hij het leven nog altijd de moeite waard!
Mooi verhaal! Ik ben het er helemaal mee eens dat vriendelijkheid en humor bij het leven horen. Ook eens de tijd nemen om, met een voor jou totaal onbekend iemand, te praten die je, zoals jij vertelde Liz, gewoon op een parkeerplaats tegen bent gekomen!
Mensen hebben, of beter gezegd nemen de tijd niet meer om eens gezellig een bakkie (koffie) te doen met een vriend of vriendin. Iedereen heeft het helaas altijd maar druk druk druk!